من شدن ( خاطرات یک روان پزشک )

کتاب من شدن ( خاطرات یک روان پزشک ) نوشته ی اروین د یالوم به ترجمه ی حسین کاظمی یزدی توسط انتشارات پندار تابان به چاپ رسیده است.

درباره ی کتاب من شدن ( خاطرات یک روان پزشک )

کتاب من شدن: خاطرات یک روانپزشک، زندگی‌نامه اروین د. یالوم به روایت خودش است. او که یک درمانگر حرفه‌ای است و همیشه به واکاوی زندگی دیگران پرداخته، این بار شخصیت و زندگی خودش را مورد واکاوی قرار داده و جنبه‌های عمیق زندگی‌اش را با دیگران به اشتراک گذاشته است.

کتاب  من شدن (Becoming Myself: A Psychiatrist's Memoir) با احساس گناه شدید یالوم شروع می‌شود. در اولین صفحات یالوم تمام نکات درمانی و کارهایی که برای مراجعانش انجام می‌داد و به آن‌ها توصیه می‌کرد روی خودش پیاده می‌کند. او از خودش درخواست می‌کند تا با بستن چشمانش رویاهایی را که در ذهن دارد بازسازی و آن‌ها را یادداشت کند.

در این کتاب یالوم از کارهای بسیار مهمش در روان‌درمانی‌های گروهی و از اینکه چگونه توانست عنوان بهترین مجری روان‌درمانی اگزیستانسیال را کسب کند، سخن می‌گوید. او به این نکته اذعان می‌کند که برای نوشتن کتاب‌های معروفش مثل «وقتی نیچه گریست» و «دژخیم عشق» که آمیزه‌ای از روانشناسی و فلسفه هستند، از چه چیزهایی الهام گرفته است.

کتاب من شدن با در هم آمیختن خاطرات یالوم با بیمارانش و قصه‌های شخصی آنان، شما را با روش درمانی او و روند نوشتن و زندگی شخصی‌اش آشنا می‌کند. او مانند بعضی از روانکاوان دیگر نیست که مراجعانش را به چشم یک سوژه ببیند که باید با دستکش با آن‌ها روبه‌رو شود. وی پایه‌گذار مکتب روان‌درمانی وجودی است که ریشه در فلسفه اگزیستانسیالیسم دارد.

اروین یالوم به همراه هم‌فکرانش ریشه تمام درد و رنج انسان را در اضطراب‌ها و هراس‌های وجودی می‌دانست. پاسخ به این سوالات که من کیستم؟ مرگ چیست؟ دلیل آمدنم به این دنیا چیست؟ چه وظیفه‌ای در این دنیا دارم؟ و سؤالاتی از این قبیل.

او با این باور که مسئله اصلی انسان «بودن» است، شروع به نوشتن کتاب‌های روان‌درمانگرانه کرد. اینگونه بیمار با مطالعه این دست کتاب‌ها به فکر فرو می‌رفت و به درد و رنج‌های خود می‌اندیشید و حتی در مسیر درمان قرار می‌گرفت.

اروین د. یالوم (Irvin D Yalom) از سال 1963 با دکترای روانپزشکی در دانشگاه آکسفورد شروع به کار کرد. هم‌زمان چندین مقاله و کتابی از جلسات گروه‌درمانی خود نوشت و به چاپ رساند. اولین کتابی که او به صورت رمان به تحریر درآورد، «هر روز کمی به هم نزدیک‌تر» بود که با استفاده از تجربه‌هایش در جلسات درمان با بیماران، رمان را به شیوه‌ای جذاب و به صورت دو راوی روایت کرد. از دیگر کتاب‌های او می‌توان به دروغگویی روی مبل، خیره به خورشید، مخلوقات یک روز و... اشاره کرد.

شما می‌توانید کتاب‌های اروین یالوم را به عنوان یک داستان و یا رمان در دست بگیرید و یا گوش دهید.

در بخشی از کتاب من شدن: خاطرات یک روانپزشک می‌شنویم:

چهل سال پیش را به یاد می‌آورم وقتی که پوکر بازی می‌کردیم. الان دیگر بازی نمی‌کنم چون حافظه‌ی پراشتباهم کار دستم می‌دهد و بازی برایم گران تمام می‌شود. اگر کارت‌ها را اشتباه بخوانم حداقل یک یا دو مشت ژتون را از دست می‌دهم. از خیلی وقت پیش این بازی را کنار گذاشته‌ و در مقابل وسوسه‌اش مقاومت کرده‌ام. وقتی آدم پیر می‌شود علایقش را یکی‌یکی باید کنار بگذارد.

و حالا که تقریبا چهار سال است که دیگر بازی نکرده‌ام، رفقای قدیمی از روی ادب و تواضع باز هم برایم پیام دعوت می‌فرستند.

من تنیس و دویدن و غواصی را کنار گذاشته‌ام اما کنار گذاشتن پوکر با تمام این‌ها فرق دارد. آن‌ها همه ورزش‌هایی انفرادی بودند ولی پوکر تلاشی اجتماعی بود. رفقای شیرین و دوست داشتنی‌ای در این بازی داشتم که کم‌کم دارم همه را از دست می‌دهم. گاهی‌ وقت‌ها دور هم جمع می‌شویم و ناهاری می‌خوریم و برای اینکه ببینیم چه کسی باید پول میز را حساب کند سکه می‌اندازیم یا یک پوکر سریع و کوچک بازی می‌کنیم. ولی این‌ها هیچ‌کدام پوکر نمی‌شود.....